Coffs Harbour, Bond, Hunter Valley &Blue Mountains

Hoi allemaal,

Mijn verhaal gaat weer verder waar ik gebleven was. Na het regenachtige Byron Bay hebben we een geweldig mooie en zonnige dag beleefd in Spot X, dit was een waar surfcamp, echt heel vet.
Portugal feelings kwamen weer even boven, heerlijk om weer eens te surfen. Tot mijn verbazing ging het ook nog eens echt beter, ik bleef warempel een paar keer even staan, hoe vet is dat? :) De surfchick in mij brak dus weer even los, haha! Weten jullie waarom al die surfdudes allemaal zo blond zijn? Dat komt puur en alleen door het zoute zeewater en de zon.

De volgende ochtend stonden we om 7.30 uur al in Coffs Harbour op te stoep, we moesten eerst 1,5 uur wachten voor we opgepikt konden worden en naar het hostel konden gaan. Sanne kende hier een oude schoolvriendin, haar hebben we ontmoet. Erg leuk iemand van hier te ontmoeten en waarmee je op pad gaat. We hebben een leuke wandeling op een heuvel gedaan met mooi uitzicht over de oceaan. Hier kon je als je geluk had walvissen spotten. We denken er in een flits eentje gezien te hebben. ’s Middags hebben we heerlijk relaxt aan het strand gelegen, wat heerlijk was dat.

Vrijdag zijn we vervolgens vanuit Coffs Harbour terug naar Sydney gereden, terug waar we begonnen zijn in Australië. In de bus nog lekker op de ramen gekladderd met Window Bingo en Thunderball, heerlijk je even uit te leven. Een maffe buschauffeur is dan toch wel grappig. Wel een beetje vreemd weer terug in Sydney te zijn, net of we nooit weggeweest zijn alleen dan echt heel veel ervaringen rijker. In Sydney hebben we het wereldberoemde Bondi beach bezocht. We hadden al gehoord dat het niet echt spectaculair was, nou dat was het dan ook niet. Wel echt heel mooi, de heuvel met flats had wat weg van een Zuid-Europese plaats, maar dat was het dan ook wel. Maarja, we zijn er maar wel mooi geweest. Sanne, je had inderdaad lifeguards, helaas voor jou geen foto! Vanuit Bondi beach hebben we de coast walk naar Bronte beach gedaan, erg mooi langs de rotsige kust.
’s Avonds hebben we de Operahouse en Harbourbrigde by night gezien, we hoorden dat er vuurwerk was alleen na 1,5 uur wachten hebben we het toch maar voor gezien gehouden.

Zondag stond in het teken van wijnproeverijen in Hunter Valley. Zondagochtend 7 uur verlieten we Sydney, ja toen jullie in Nederland nog lekker aan jullie zaterdagavondje begonnen. Eerst een mooie wandeling gedaan door een nationaal park, erg mooi met name het uitzicht. Daarna nog even kangaroe’s gekeken en op naar de eerste wijnproeverij. Wisten jullie dat er rode champagne bestond? Wij niet, maar het was wel lekker. De eerste plek vonden we het leukste omdat Allison (de vrouw van de proeverij) bij elke wijn een verhaaltje te vertellen had. Daarna hebben we nog 2 andere wijnproeverijen in Hunter Valley bezocht. Jullie raden al dat de terugweg in de bus erg gezellig was.

Vandaag hebben we weer echt een topdag gehad met de nummer 2 op de ‘to do list’ van Australië, namelijk de Blue Mountains. We hadden weer eens geluk, het regende. Prachtige witte uitzichten in het niks heb je hierdoor, altijd mooi. Gelukkig klaarden de wolken toch net op tijd op zodat we toch nog alles konden zien bij de Wentworth Falls, echt fenomenaal zo ongelofelijk mooi. Als je hier staat snap je trouwens ook wel waarom het de Blue Mountains heet. Door de olie van Eucalyptus bomen wat weerkaatst met het zonlicht lijkt het namelijk net over er een blauwe gloed over de bergen stroomt. Na de Wentworth Falls gingen we vanmiddag naar de Three Sisters, dit is toch wel waar Blue Mountains om bekend staan. De gids, tevens buschauffeur, ja dat hebben ze hier alles in een, vertelde nog leuke aboriginal verhalen over de historie hierbij. Over een vader die zijn 3 dochters wilden beschermen tegen een of ander beest en met z’n laatste kracht uit z’n bot toverde hij z’n dochters om in rotsen. Daarna toverde hij zichzelf in een lyrebird (deze volgens imiteren andere vogelgeluiden), om zijn dochters te redden. Alleen is dit nooit gelukt, dus bleven de 3 zussen voor altijd rotsen, de Three sisters. Zoals jullie op de foto’s kunnen zien (foto met 3 losse rotsen), is het werkelijk prachtig!
Verder hebben we hier onder de rotsen nog geëchood, door ‘ KOEWIE’ te roepen, zo konden de aboriginals telefoneren dat ze veilig waren. Grappig om te doen en de echo te horen.
Echt weer een dag die hoog aan het lijstje met hoogtepunten van hier staan. Morgen is ook een spannende dag, vanaf dan rijden we namelijk niet meer verder met de bus maar hebben we onze eigen camper. We zijn erg benieuwd, we hebben in ieder geval nog een hele lange reis met deze camper voor de boeg. Internetten zal wel wat minder worden aangezien we ’s avonds niet meer in hostel verblijven, we hebben er ontzettend veel zin in. Tot de volgende keer maar weer!

Liefs,
Anne-Mieke

Ps. Klik de volgende link voor foto’s http://www.mijnalbum.nl/Album=8FNFMXFK