Zuidereiland

Kia Ora,

Alles goed daar in het Nederlandse? Het werd lekker koud? Altijd fijn om in de kou terug te keren, brrrr!!! Na een 4 uur durende oversteek met de ferry hebben we voet aan wal gezet op het Zuidereiland. Na een aardig lange busrit kwamen we aan in het Abel Tasman National Park (jawel vernoemd naar een Nederlander). De dag erna hadden we de volle dag ter beschikking om hier te zijn. Hier hebben we dan ook maar goed van geprofiteerd door lekker een half dagje te zeilen en ‘Split Apple Rock’ te zien (zie foto’s) en een zeehond (zoek de foto). ’s Middags zijn we vanaf Anchorage beach 12,2 km terug te lopen naar Marahau. Echt een hele mooie slinger wandeling langs de kustlijn. Dinsdag moesten we onze reis weer vervolgen, we hebben onderweg een paar stops gemaakt. O.a. bij Cape Foulwind Walkway, wederom mooie wandeling waarbij we langs een sealcolony kwamen. Leuk om ook deze dieren in het wild te zien, kunnen we weer op ons lijstje wegstrepen. De volgende stop was bij de Pancake Rocks, door erosie in de loop der jaren zijn deze zandstenen rotsen zo geworden. Het lijken net allemaal pannenkoeken op elkaar, grappig! De nacht hebben we doorgebracht in Barrytown oftewel Baz Vegas, eigenlijk viel hier compleet niks te beleven op een pub na. Met onze groep van de bus hebben we hier een leuke avond gehad, aangezien iedereen verkleed ging! Super grappige outfits kwamen dan ook uit de verkleedkast naar voren.

Donderdag hebben we de Franz Josef Glacier Hike (Ka roimata o hine hukatere) gedaan, Franz Josep is een van de drie gletsjers in de wereld (Fox Glacier ook in NZ en nog 1 in Argentinië) waar je de gletsjer naast het regenwoud ziet, uniek plaatje dus. Ik had nog nooit een gletsjer gezien, maar echt heel mooi. We hebben van 10 uur 's ochtends tot 5 uur 's middags geklommen en weer terug. Prachtig met van die boots en spikes, heel comfortabel zat het niet.
Wel vet om over al dat ijs te klimmen en voor je iemand te hebben die met een pikhouweel de trappetjes hakt. Een hele ervaring zo'n gletsjerwandeling, zeker de moeite waard! Toevallig kwam onze gids uit Singapore, bij hem mooi even wat info verzameld, altijd handig!
Na een lange dagje konden we heerlijk genieten in onze spa pool bij het hostel, wat is het leven toch fijn. :)

Vrijdag hebben we ook Franz Josef weer achter ons gelaten om een mooie stop bij lake Matheson te maken met uitzicht over de Mt Cook (hoogste berg van NZ) en de Mt Tasman (vraag me niet welke, welke is want ik heb geen flauw idee). Maar het uitzicht op de met sneeuw bedekte bergen was prachtig. Op de goede plek bij het meer was zelfs de reflectie van de bergen in het water te zien, alleen hebben we deze gemist. Na een hele mooie morgen werd het weer druilerig. Toch weerhield het er ons niet van een jetboat in te stappen. Erg vet om lekker hard over het water te scheuren en dan ineens te tollen als het waren, super vet! Ohja, er was in de bus ook nog een competitie gaande, de vraag was hoeveel eenrichtingsbruggen zijn er tussen lake Matheson en Makarora (waar we gingen slapen)? Pure gok dus, ik had 26 gezegd en bleken het er 27 te zijn. Omdat iemand anders 28 bruggen had gegokt waren we allebei winnaars van maarliefst $5,20.

Zaterdag ging de reis verder naar Queenstown, nog even gekeken naar de allereerste bungyjump plek ter wereld, maar dit avontuur gaat me toch net iets te ver. ’s Avonds hebben we hier ons afscheidsfeestje van NZ gevierd, was gezellig. Samen met o.a. Johanna op stap en er waren nog wat meer mensen van de Stray bus, op zich gezellig avondje, maar hebben mooiere feestje gevierd hier. Zondag zijn we tussen de buien door met de Skyline gondel omhoog gegaan met mooi uitzicht over Queenstown met lake Wakatipu. Daarna hebben we 6 ritjes met luge gemaakt, dit wordt maar op 3 plaatsen ter wereld gedaan. Grappig om dit met z’n 4-en te doen, lekker naar beneden crossen. Het had iets weg van rodelen, maar dan echt op asfalt en je moest echt sturen.

Maandag stond in het teken van de fjorden, we hebben namelijk een dagtripje naar Milford Sound gedaan, dit ligt in het Fiordland National Park (grootste nationale park van NZ en wederom staat het op de wereld erfgoedlijst). Eerst een lange busreis met mooie stops voor foto’s en daarna op de cruise bij Milford Sound voor de fjorden, wederom erg mooi. We hadden erg geluk met het weer aangezien het de afgelopen dagen wat regenachtig was. Nu was het nog wel wat frisjes, maar een heerlijk zonnetje.

Gisteren zijn we dan echt bij Mt Cook (3754 m) oftewel Mt Aoraki in het maori aangekomen. Voor 1991 was deze berg nog 10 m hoger, maar toen brak de top eraf! We hadden erg geluk wederom met het weer, het was helemaal helder. Vrij uniek, aangezien de top van de Mt Cook 240 dagen per jaar in de wolken verscholen zit. Hier hebben we zo’n 4,5 uur een wandeling naar de Hooker Valley gemaakt, erg mooi.

Vandaag was onze allerlaatste dag in het hele mooie Nieuw-Zeeland, helaas! Het was vooral een dag van veel in de bus zitten, het was namelijk nog een aardig ritje van Mt Cook naar Christchurch. Onderweg nog een mooie stop gemaakt bij Lake Tekapo, dit meer kijkt helemaal turquoise blauw door het smeltwater van de sneeuw/ijs vanuit de bergen (Southern Alps). Dit water kijkt werkelijk nog blauwer dan het water bij de Plitvice meren in Kroatië en dat keek al geweldig. Rond een uurtje of 4 zijn we vanmiddag in Christchurch aangekomen, hier zijn we via de Cathedral Square (ja, ze zijn er trots op het enige plein bij een kathedraal in het land) naar de botanische tuinen gelopen, heerlijk ontspannen uurtje in het voorjaarszonnetje hier. Als afsluiting nog heerlijk Starbucks gehad en in de bar in het hostel genoten van een gratis glas ‘champagne’, leuk afscheidsdrankje van Nieuw Zeeland. Dadelijk proberen een paar uurtjes slapen voor we naar het vliegveld vertrekken. Ohja, er waren nog wel wat sporen te zien van de aardbeving van begin september, vooral afgezette wegen en lege plekke waar ooit een gebouw stond maar het valt me heel erg mee wat we hier zien qua sporen, gelukkig voor hier!

Dit is alweer mijn laatste verhaaltje van onze reis, snik! Ik hoop dat jullie een beetje hebben genoten van mijn reisverhalen/foto’s. Ik wens jullie in ieder geval nog veel leesplezier met dit (lange) verhaal. Na de reisdag van morgen zullen we nog 2 daagjes het avontuur in Singapore op gaan zoeken, maar dan is het echt over met de reis en staan we zondag weer Nederlandse bodem op Schiphol! Tot dan allemaal.

Om maar met deze woorden te eindigen:
I had the time of my life in Australia and New Zealand!

Veel liefs,
Anne-Mieke

Voor foto’s zie de volgende links: http://www.mijnalbum.nl/Album=6JG8QHXK en http://www.mijnalbum.nl/Album=EG6EXDQZ

Ps. Voor de liefhebbers nog wat leuke ‘wist jullie datjes’ :
- Ons record ‘niet’ tanden poetsen op 3 dagen staat op naam van Annemieke
- We met z'n drieën 4,4 liter wijn hebben gedronken en Sanne en Annemieke de kroon spanden
- We verslaafd zijn geraakt aan TimTams en we het vaak klaarspeelden de hele pak koekjes in 1 keer leeg te eten.
- Sanne onze onderduikster op de campings was en hierdoor dus illegaal op de camping sliep
- We ook heel wat afgejat hebben, zoals: douchegel, bodylotion, afwasmiddel, wc papier, bestek, kaart, theedoeken, zout, kaas, thee.
- We als 3 diëtisten flinke snollers zijn, maar Sanne onze grootste snoepkont is
- Annemieke en Anne-Mieke overal foto’s maakte van Anne-Miekes voeten en 1 foto hebben met 3 Annemiekes voeten en 1 foto met 3 Johanna’s
- Sanne onze grootste frotkont is
- Annemieke en Anne-Mieke voor het eerst in hun leven een skydive sprong gewaagd hebben
- We 1 nacht en 2 dagen dezelfde kleren hebben gedragen
- Annemieke haar record dezelfde kleren aanhebben op 7 dagen staat, maar Sanne de tel kwijt is met haar jurk
- Anne-Mieke voorbereid is met goede muziek (over smaak valt te twisten)
- We Hebreeuws en Mandarijn geleerd hebben
- We voor het eerst in ons leven links gereden hebben
- We geprobeerd hebben om de wasmachine te saboteren met wattenstaafjes
- We met de vuile was door de supermarkt zijn gelopen en met de vuile afwas door het tankstation
- Anne-Mieke nog nooit zoveel verkeersovertredingen in steden heeft begaan en we hierdoor zelfs een parkeerboete opgelopen hebben, maar Annemieke de grootste misdadiger is door zonder rijbewijs en bril te rijden
- Anne-Mieke recordhoudster is in grappige uitspraken
- Ons reisliedje 'Dynamite' is geworden
- Annemieke het klaarspeelt op het vliegveld omgeroepen te worden
- Anne-Mieke zelfs in haar slaap niet stil is
- Sanne erg grappig is als ze gedronken heeft, ze zegt van het ene op het andere moment “ik ga” en zoef weg is ze
- We heel wat afgenaaid hebben hier, maar dat Sanne het zelfs klaar kreeg uit haar broek te scheuren, zou ze aangekomen zijn door al dat lekkers? Of misschien toch niet?
- Onze buschauffeur steeds zei ‘dat alles zoveel mooier was als het regende’, uhuh denken wij ook, NOT!
- We veel verschillende maaltijden hebben gegeten, het 1 een groter succes als het ander was, daarom hadden we hiervoor verschillende uitspraken zoals eetbaar, is binnen te houden, maar natuurlijk was het ook ooit erg lekker.
- Australië en Nieuw Zeeland the time of our life was!:)