Skydiven + Tongariro Crossing + Wellington

Kia Ora,

Geweldig leuk jullie reacties weer! Om maar met het verhaal uit de lucht te vallen (klinkt leuker dan met de deur in huis), we hebben onze skydive/parachute sprong gewaagd in Taupo! We werden fijn met de limousine opgepikt, niet verkeerd.
Aangekomen op Taupo airport moesten we uiteraard een hele outfit aan om vervolgens het prachtige roze vliegtuig in de stappen. Op de grond had ik nog wel wat kriebels, maar op het moment dat we in het vliegtuig stapten waren die eigenlijk totaal weg. We hebben van 12000 ft gesprongen, je kon ook 15000 ft maar aangezien we geen idee hadden hoe zou zijn en wat we eventueel zouden missen op 15000 ft hebben we naar het budget gekeken. Wat was dat vet de sprong, echt ubercool!! Het meest fantastische wat ik ooit gedaan heb, ik zou het zo weer doen. Echt sweet as! Onze vrije val was iets van 40 seconden, je valt echt 200 km per uur naar beneden, maar zo voelt het totaal niet. Het moment dat de parachute opent is ook cool, heerlijk zweven boven een prachtig mooie omgeving, o.a. boven lake Taupo (het grootste meer van Nieuw-Zeeland cq het meer is 1 groter krater). Echt geweldig!

Onze tweede dag in Taupo hielden we het maar ietsje minder extreem en hebben genoten van de prachtige wandeling naar de Huka falls. Huka betekent schuim, en schuimig was het. Het water werd echt met een enorme kracht door als het ware een natuurlijk schacht gestuwd. Op een info bord stond, ice blue, snow white en zo keek het ook echt, fantastisch.

Na een paar daagjes Taupo moesten we weer snel verder, de volgende bestemming was het Tongariro National Park. Hier bevindt zich 1 van de beste dagwandelingen ter wereld, nl de Tongariro Crossing. Dit is helemaal vulkanisch landschap, het is echt prachtig. Maar met al mijn wandelervaring kan ik toch wel echt praten over een pittig wandelingetje van ±20 km, en niet zomaar 20 km, maar lekker omhoog en omlaag en beiden erg stijl. De eerste beproeving waren de devil staircase, daarna door de South Crater gewandeld tussen de Mt Tongariro en de Mt Ngauruhoe (misschien beter bekend als de Mt Doom uit Lord of the Rings). Op de toppen lag nog mooi de sneeuw. Daarna kregen we weer een steile klim omhoog naar de Red Crater (1886 m), met een fenomenaal uitzicht op de Mt Doom en de Emerald Lakes en de Blue Lake, ik kan er niks anders over zeggen dan dat het werkelijk waar geweldig mooi was! De foto’s zijn mooi, maar in het echt is het nog vele malen mooier.
Daarna gingen we een klimmetje door o.a. de sneeuw maken om bij de top of van de Mt Tongariro te komen (1967 m). Het was goed oppassen geblazen met het stappen door de sneeuw op een helling. Eraf ben ik dan ook een stukje gegleden/geskied zonder ski’s, best vet! De rest van de weg omlaag was niet volgens de normale route en was echt goed opletten geblazen dat je niet uitgleed of viel. Aangezien het aardig steil en rotsachtig was en je toch wel wat vermoeid was. Hierdoor is de concentratie en coördinatie geen 100% meer. Ik kan met recht zeggen dat het echt een top 10 wandeling ter wereld was, echt fantastisch mooi! ’s Avonds hebben Annemieke en ik nog heerlijk gebruik gemaakt van het gratis bubbelbad bij ons hostel, altijd lekker totdat het te vol wordt.

Na het Tongariro National Park zijn we aangekomen in de hoofdstad van Nieuw-Zeeland, nl Wellington. Ohja, onze bus is geen groepsreis, maar omdat we veel doorreizen zitten we vaak met dezelfde mensen waardoor je wel een beetje het groepsgevoel hebt. De stops onderweg helpen daaraan mee, we deden nl een wedstrijdje laarzen gooien, echt heel grappig. De winnaar kon een kroegentocht in Queenstown winnen, maar helaas waren we net niet goed genoeg. Verder hebben we gezellig gekookt met Johanna uit Duitsland en Eyel uit Israel. Met 5 man boodschappen doen is dan ook een hele bevalling, maar uiteindelijk erg gezellig wat vervolgens weer uitdraait op een nog gezelligere en meligere stapavond. Ik heb Hebreeuws geleerd, ‘bete avon’ betekent ‘smakelijk eten’.
Wellington is net als andere steden, just a city! Wel leuk is dat we hier naar het nationale museum, Te Papa, geweest zijn. Hier zijn we o.a. naar een awesome forces expositie geweest. Erg interessant met van allerlei weetjes over o.a. aardbevingen en een simulator voor een aardbeving. Vanochtend hebben de Mt Victoria beklommen met mooi uitzicht over de stad, helaas was het eigenlijk voor het eerst heel erg bewolkt hier in Nieuw-Zeeland, waardoor we een ietsje minder mooi uitzicht hadden. Morgenochtend vertrekken we alweer op tijd naar het zuider eiland, het noorder laten we dan al weer achter ons.
Om ook een keer een minder leuk nieuwtje te vertellen, dan lijkt het voor jullie misschien iets minder vervelend om in ons koude kikkerlandje te zijn. Ze kennen geen Mc Flurry bij de Mac, echt een hele teleurstelling! Gelukkig voor ons hebben we nog altijd de Mc Sundae, onze Timtams en chocola! Veel leesplezier met deze lap tekst!

Haere ra,
Anne-Mieke

Voor foto’s zie de volgende links: http://www.mijnalbum.nl/Album=RJRBQ64E en http://www.mijnalbum.nl/Album=BRMKESCR